Gra językowa, gra słów: 1. Ujawnienie w wypowiedzi – dla zabawy lub w celach poznawczych – zbieżności brzmieniowej czy innych zaskakujących podobieństw elementów kodu językowego lub ich połączeń, co wyzwala nieoczekiwane możliwości znaczeniowe. Gra językowa wykorzystuje m.in. identyczność budowy głoskowej wyrazów homonimicznych i różnych wariantów znaczeniowych wyrazów wieloznacznych; łączy słowa o przybliżonym brzmieniu (...) Najbardziej wyrazistym przykładem gry językowej jest żart językowy – kalambur (…). 2. Termin wprowadzony przez austriackiego filozofa i logika Ludwiga Wittgensteina, określający związki między językiem a światem; typ wypowiedzi odpowiadającej prostej, wyraźnie zdefiniowanej czynności (np. rozkazywanie, proszenie, opisywanie, pozdrawianie itp.). Wittgenstein dowodzi, iż zrozumienie jakiegoś słowa, wyrażenia czy zdania jest możliwe jedynie wówczas, gdy odnosi się je do roli, jaką odgrywa w grze językowej. Ta z kolei zyskuje znaczenie tylko wtedy, gdy jest związana z pewną „formą życia”, nadającą językowi treść i spójność. Na grze językowej opiera się głęboki system gramatyczny języka, w którego obrębie mogą powstawać nieograniczone ilości struktur semantyczno-logicznych.