1) „Wielkie dzieła sztuki nigdy nie są oryginalne w tym sensie, w jakim oryginalne jest dwugłowe cielę (…). Architekci Partenonu (…) z pewnością nie szukali oryginalności, lecz jedynie doskonałości – jak ją umieli wywieść z praw ówczesnej estetyki – i zasługi w oczach bogów. Francuskich impresjonistów (…) ustawicznie dla ich oryginalności nazywa się rewolucjonistami. Jak jeden mąż byli oni jednak znakomitymi malarzami także w tradycyjnym, klasycznym stylu…”

2) „Jeśli był kiedyś człowiek genialny (…) to właśnie był nim Rembrant. (…) Nie odkrywał rzeczy spoza natury, z dziedziny fikcji czy bajki (…), ale widział w naturze rzeczy, których inni przed nim  nie zauważyli i otworzył na nie oczy ludziom. To jest właśnie sprawdzian i triumf oryginalności: nie pokazywać rzeczy, które nigdy nie istniały (…), ale wskazać to, co jest przed naszymi oczami i pod stopami, choć nigdy nie podejrzewaliśmy, że istnieje…”