Prakseologia <gr. praksis = działanie + logos = słowo, nauka> (…) Nauka o sprawnym (tj. racjonalnym i skutecznym) działaniu, którą ujął w ramy systemu Tadeusz Kotabiński (Traktat o dobrej robocie, 1982); pierwszy jej zarys powstał w XIX wieku (Alfred V. Espinas). Prakseologia zajmuje się badaniem wszelkich form działalności ludzkiej z punktu widzenia ocen prakseologicznych, tj. skuteczności, ekonomiczności (oszczędności lub wydajności), korzystności, racjonalności itp., i poszukuje uogólnień teoretycznych. Integruje ona w aspekcie filozoficznym i metodologicznym odnoszące się do działalności ludzkiej wyniki takich nauk szczegółowych, jak psychologia, socjologia, ekonomia; z tego względu nazywana jest też → metodologią maksymalnie ogólną, tj. nauką, która zajmuje się metodami wszelkiego działania. Współcześnie prakseologię wiąże się coraz ściślej z teorią decyzji (…), z → teorią gier, z teorią organizacji. Według Kotarbińskiego prakseologia należy do szeroko rozumianej etyki (…).
PRAKSEOLOGIA
Wpisy terminu w różnych słownikach wraz z komentarzami.
Słownik Terminów Encyklopedycznych - zawartość - opis hasła PRAKSEOLOGIA
Słownik Wikipedii - zawartość - opis hasła PRAKSEOLOGIA
Prakseologia - teoria sprawnego działania. Jest dziedziną badań naukowych dotyczących wszelkiego celowego działania ludzkiego. (...) Zadaniem prakseologii jest poszukiwanie najszerszych uogólnień odnoszących się do wszelkich form świadomego i celowego działania rozpatrywanego ze względu na sprawność; konstruowanie i uzasadnianie dyrektyw praktycznych, tj. nakazów i zakazów oraz zaleceń i przestróg dotyczących wzmagania sprawności i unikania niesprawności w działaniu; wypracowywanie systemu pojęć niezbędnych lub swoiście przydatnych dla tych konstrukcji; zmierzanie do ujęcia ich w system dedukcyjny i do sformalizowania twierdzeń. Zadaniem prakseologii jest m. in. naukowe badanie warunków sprawności działań. więcej
Stan na 29.12.2013 r.