Aglomeracja miejsko-przemysłowa to: obszar urbanistyczny o dużym skupieniu ludności utrzymującej się z zawodów pozarolniczych; występuje na nim zgrupowanie miast i osiedli oraz zachodzą intensywne procesy przemieszczania osób, towarów i usług. Aglomeracje miejsko-przemysłowe wykazują silne wewnętrzne i zewnętrzne powiązania z infrastrukturą techniczną i społeczną; pod względem administracyjnym  są najczęściej podzielone na gminy miejskie i wiejskie z dominującą rolą dużego miasta tworzącego centrum, np. Warszawa w aglomeracji miejsko-przemysłowej warszawskiej.

Aglomeracja miejska (z łac. agglomeratio – nagromadzenie) – jednostka morfologiczna tworząca spójny zespół wzajemnie powiązanych jednostek osadniczych, powstały w wyniku koncentracji zabudowy i zagospodarowania[1]. Aglomeracje są zwykle tworzone przez jednostki osadnicze odrębnych jednostek administracyjnych.

W urbanistyce jest to obszar o intensywnej zabudowie, charakteryzujący się również dużym zagęszczeniem ludności przebywającej na danym terenie okresowo (np. w ciągu dnia) lub stale.[potrzebne źródło] Aglomeracje charakteryzują się dużym przepływem osób i towarów oraz znaczną wymianą usług. W brzmieniu bardziej potocznym aglomeracja jest skupiskiem sąsiadujących ze sobą miast i wsi, które stanowią wspólny organizm, poprzez zintegrowanie lub uzupełnianie się rozmaitych form infrastruktury tych miejscowości oraz wzajemne wykorzystywanie potencjałów, którymi te miejscowości dysponują. (...)

Typy aglomeracji ze względu na charakter centrum:

• monocentryczna – z jednym głównym miastem,
• policentryczna – z kilkoma ważnymi ośrodkami miejskimi – nazywana także konurbacją.

Rozwój bliskich aglomeracji może doprowadzić do powstania rozległego, silnie zurbanizowanego obszaru zwanego megalopolis. więcej

Stan na 26.12.2013 r.