Arjun Appadurai: "Przeszłość nie jest już krajem, do którego się powraca na prostych zasadach polityki pamięci. Przeszłość stała się synchroniczną przechowalnią scenariuszy kulturowych, rodzajem tymczasowego centralnego castingu, po zasoby którego sięga się w zależności od tego, jaki film jest do zrobienia, jaka scena do odegrania, jacy zakładnicy do uratowania."