Dyskusyjny klub filmowy (zrzeszony w Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych) jest dobrowolnym zrzeszeniem miłośników sztuki filmowej, pogłębiających swe wiadomości w tej dziedzinie i biorą czynny udział w popularyzowaniu wartościowych zjawisk artystycznych. Zamierzone cele są realizowane poprzez systematyczne organizowanie: 

a) projekcji utworów o wysokich walorach artystycznych, poprzedzonych fachową prelekcją i zakończonych dyskusją, 

b) spotkań z teoretykami, krytykami, twórcami filmowymi, ludźmi sztuki, nauki,

c) imprez otwartych popularyzujących wartościowe zjawiska i treści filmowe. ( składnia zachowana - A.O-Ł)

Stan na dzień 04.12.2013 r.

Dyskusyjny klub filmowy (DKF, ang. film society, fr. ciné club) to zrzeszenie miłośników sztuki filmowej, mające na celu pogłębianie wiedzy członków klubu na temat tej sztuki oraz jej popularyzację. Głównym sposobem realizacji tych celów są projekcje filmów o wysokich walorach artystycznych lub poznawczych. Jednak z założenia DKF nie ogranicza się tylko do takiej formy, uzupełniając projekcje o prelekcje, dyskusje, spotkania z twórcami, publikacje.

Ojczyzną ruchu klubów filmowych jest Francja. Terminu "klub filmowy" po raz pierwszy użyli w 1921 r. Germaine Dulac i Ricciotto Canudo. Pierwszym klubem była "Filmowa Wolna Trybuna", którą założył w 1924 roku Charles Leger, a pierwszym klubem masowym był klub "Przyjaciół Spartakusa" założony w 1928 r. Kolejnymi krajami, w których zaczęły powstawać kluby filmowe były Niemcy i Holandia. W 1947 r. powołano do życia w Cannes Międzynarodową Federację Klubów Filmowych (FICC - Fédération internationale des ciné clubs), zrzeszającą federacje krajowe.

W Polsce pierwsze kluby filmowe zaczęły powstawać w połowie lat 50. Pierwszym formalnie założonym DKF-em był, obecnie nieistniejący, warszawski "Po prostu", który powstał przy tygodniku o tej samej nazwie. więcej