Czas dla siebie niekoniecznie oznacza samotne obcowanie z kulturą. Pojęcie to opisuje czas, który jednostka uznaje za:

a) wyjęty spod większości presji życiowych (dorabianie, codzienne czynności domowe, codzienne zaopatrzenie domu, itd.);

b) pozostający w jej swobodnej dyspozycji.

Taki czas może jednak podlegać innym presjom, np.: związanym z nawykami kulturalnymi, snobizmem czy potrzebą samodoskonalenia się. Warto zauważyć, że pojęcie to jest węższe, bardziej precyzyjne i ma większą moc wyjaśniającą niż tradycyjnie rozumiane pojęcie czasu wolnego.