Nihilizm [od łac. nihil nic], w filozofii: negowanie możliwości prawdziwego poznania (teoretyczny nihilizm) albo powszechnie obowiązujących, z góry danych wartości moralnych (praktyczny, etyczny nihilizm), przede wszystkim w opozycji do wszelkiego (religijnie określonego) dogmatyzmu. Pojęcie to zostało ukute przez Jacoba H. Obereita, a wprowadzone do filozofii przez Friedricha H. Jacobiego; używał go szczególnie Friedrich Nietzsche (w sensie przewartościowania wszystkich wartości tradycji filozoficzno-teologicznej).