PLENER

(fr.) - przestrzeń otwarta, w przeciwieństwie do ograniczonej przestrzeni pokoju lub pracowni. Obraz robiony w plenerze, czyli na wolnym powietrzu (fr. en plein air) zwykle uwydatnia wrażenia zmiennego, naturalnego oświetlenia. Ten sposób malowania, zwłaszcza pejzażu, w bezpośrednim kontakcie z naturą - dawniej zupełnie prawie nie stosowany - rozpowszechnił się szczególnie od poczatku XIX wieku (John Constable, barbizończycy, Gustave Courbet, impresjoniści).

Autor(ka) wpisu: Barbara Fatyga
Rodzaj słownika: Słownik Terminów Encyklopedycznych
Źródło definicji (papierowe): Krystyna Zwolińska, Zbysław Malicki (red.), Słownik terminów plastycznych, Warszawa: WP, 1999, s.230.
Sprawdź pozostałe wpisy w innych słownikach:
Data aktualizacji: środa, 27 Listopad, 2013 - 10:37