RYNEK

Wg Aleksandra Brücknera (1939): "Rynek, pierwotnie tylko miejsce wolne, opasane drzewami czy wałami, z czasem stał się u nas ośrodkiem życia miejskiego. Miasta lokowane na prawie niemieckim budowano jednolicie. Wytykano najpierw ów plac wolny, rynek: czworoboczny, o wielkich, często aż nazbyt rozmiarach, licząc na przyszły rozwój, którego jednak nie zawsze się doczekano. Z rynku wybiegały ulice na cztery strony świata i przecinały się w dalszym ciągu aż do murów; chociaż nie wszystkie miasta były obmurowane, a w oczach obcych  bardziej na wieś niż miasto wyglądały. Na rynku stał w środku ratusz (...) zresztą zapychały rynek kramy przekupniów, zazwyczaj drewniane, rzadko murowane. (...) Ale na rynku stawały i budowle miejskie, waga mniejsza i większa, kordegarda dla pachołków i stróżów nocnych, a przede wszystkim zajmowały miejsce bud handlowych sukiennice i smatruzy, przeznaczone dla kupców i znaczniejszych rzemieślników, boć w sukiennicach nie tylko sukno sprzedawano, a w smatruzach kumoszki, czapniczki, rękawiczniczki itd. rej wodziły. (...)".