Mapa (z łac. mappa – obrus) – uogólniony obraz powierzchni Ziemi lub jej części (także nieba lub planety czy innego ciała niebieskiego), wykonywany na płaszczyźnie, w skali, według zasad odwzorowania kartograficznego, przy użyciu umownych znaków graficznych. Mapa stanowi podstawowe narzędzie badań i prezentacji wyników w historii, geografii i geodezji. Najstarszą znaną mapą jest mapa na ścianie w anatolijskiej osadzie Çatalhöyük.
Przeniesienie powierzchni ze sfery (Ziemia nie jest idealną kulą, ma nieregularny kształt geoidy, ale przy sporządzaniu mapy przyjmuje się założenie o jej kulistości lub, że jest elipsoidą obrotową) na płaską powierzchnię mapy wymaga:
- zastosowania odpowiedniego rzutu czyli odwzorowania kartograficznego,
- zmniejszenia obrazu do żądanej skali,
- zastosowania przyjętych znaków umownych (zobacz: legenda mapy),
- uogólnienia przedstawionego obrazu.
Nauka o mapach to kartografia, zaś znaki kartograficzne to symbole, za pomocą których wyraża się treść mapy. więcej...