CMENTARZ

Wg Słownika terminologicznego sztuk pięknych: "teren wydzielony do grzebania zmarłych. Starożytny i wczesnochrześcijański cmentarz określa się terminem nekropola, cmentarz rzymski - coemetarium i katakumby. W średniowieczu cmentarze znajdowały się najczęściej wokół kościoła; okazalsze otaczano krużgankami, nieraz zdobionymi freskami; najbogatsze cmentarze tego typu powstały we Włoszech (campo santo). Już w średniowieczu ze względów zdrowotnych przenoszono cmentarze poza mury miejskie, w czasach oświecenia wprowadzono zakaz utrzymywania cmentarzy w miastach i ustalił się ogrodowo-parkowy charakter cmentarzy, który przetrwał do chwili obecnej." 

Autor(ka) wpisu: Bogna Kietlińska
Rodzaj słownika: Słownik Terminów Encyklopedycznych
Źródło definicji (papierowe): Krystyna Kubalska-Sulkiewicz (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa: PWN, 1996, s. 72.
Sprawdź pozostałe wpisy w innych słownikach:
Data aktualizacji: poniedziałek, 25 Listopad, 2013 - 04:40