KANON

Wg Słownika terminologicznego sztuk pięknych: "w sztukach plastycznych reguła, wzorzec, zasada kompozycyjna, wg której rzeźbiarze, malarze i architekci komponowali swe dzieła. Pojęcie kanonu wiązało się ściśle z nauką o proporcjach i było wykładnikiem poglądów estetycznych danej epoki. Podstawą kanonu były tendencje do poszukiwania ideału estetycznego opartego na przeświadczeniu, że piękno formy zależy od matematycznego stosunku części do całości. Kanon był również wyrazem określonych systemów społeczno-religijnych (egipski kanon w sztuce); w sztuce greckiej kanon proporcji ludzkiego ciała stworzył Poliklet. W Rzymie studia nad proporcjami w architekturze i rzeźbie prowadził Witruwiusz. W renesansie nastąpił dalszy rozwój nauki o proporcjach i kanonie (...)".