Deprywacja materialna oznacza niemożność pozwolenia sobie na rzeczy uważane przez większość ludzi jako pożądane lub nawet niezbędne do godnego życia. To wymuszona niemożność (a nie rezygnacja z własnego wyboru) zaspokojenia co najmniej 3 z 9 następujących potrzeb:
- opłacenie tygodniowego wyjazdu wszystkich członków gospodarstwa domowego na wypoczynek raz w roku,
- spożywanie mięsa, ryb (lub wegetariańskiego odpowiednika) co drugi dzień,
- ogrzewanie mieszkania odpowiednio do potrzeb,
- pokrycie niespodziewanego wydatku (w wysokości odpowiadającej miesięcznej wartości granicy ubóstwa relatywnego, przyjętej w danym kraju, w roku poprzedzającym badanie),
- terminowe regulowanie opłat związanych z mieszkaniem, spłatą rat i kredytów,
- posiadanie telewizora kolorowego,
- posiadanie samochodu,
- posiadanie pralki,
- posiadanie telefonu (stacjonarnego lub komórkowego).
Pogłębiona deprywacja materialna oznacza niemożność pozwolenia sobie na rzeczy uważane przez większość ludzi jako pożądane lub nawet niezbędne do godnego życia. To wymuszona niemożność (a nie rezygnacja z własnego wyboru) zaspokojenia co najmniej 4 z 9 następujących potrzeb.
Stan na 11.07.2014 (polszczyzna oraz kompletność zapisu - oryginalne - BF)