Wskaźnik rozwoju społecznego (ang. Human Development Index, HDI, czasem tłumaczone jako „wskaźnik rozwoju ludzkiego”) – syntetyczny miernik opisujący efekty w zakresie społeczno-ekonomicznego rozwoju poszczególnych krajów (stąd czasem nazywany wskaźnikiem rozwoju społeczno-ekonomicznego). System ten wprowadzony został przez ONZ dla celów porównań międzynarodowych. Wskaźnik został opracowany w roku 1990 przez pakistańskiego ekonomistę Mahbuba ul Haqa. Od 1993 wykorzystuje go w swoich corocznych raportach oenzetowska agenda ds. rozwoju (UNDP). (...)
Wskaźnik HDI ocenia kraje na trzech płaszczyznach: „długie i zdrowe życie” (long and healthy life), „wiedza” (knowledge) i „dostatni standard życia” (decent standard of living). Od roku 2010 do ich pomiaru służą następujące wskaźniki[2]:
-
średnia liczba lat edukacji otrzymanej przez mieszkańców w wieku 25 lat i starszych
-
oczekiwana liczba lat edukacji dla dzieci rozpoczynających proces kształcenia
dochód narodowy per capita w USD, liczony według parytetu nabywczego waluty (PPP $).