[łac.] odmiana rymu niedokładnego, polegająca na współbrzmieniu tylko samogłosek, począwszy od akcentowanej w wyrazie, np. żłobu//zmroku (Julian Przyboś). Jest charakterystyczny dla średniowiecznej poezji francuskiej i hiszpańskiej, często stosowany we współczesnym wierszu wolnym.
ASONANS
Autor(ka) wpisu: Konrad Sośnicki
Rodzaj słownika: Słownik Terminów Encyklopedycznych
Źródło definicji (papierowe): Nowa Encyklopedia Powszechna PWN, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1995, s. 246.
Sprawdź pozostałe wpisy w innych słownikach:
Data aktualizacji: piątek, 11 Lipiec, 2014 - 16:55