Wg Pawła B. Sztabińskiego (1995): "(...) już od ponad 50 lat, tzn. od pierwszych badań Herberta Hymana (1944) i Davida Katza (1942) wiadomo, że ankieter, poprzez swoje cechy i zachowania, może wpływać na uzyskiwane (zanotowane) informacje, powodując ich tendencyjność. (...) Wyróżnić można za Clausem Moserem i Grahamem Kaltonem (1973), trzy zasadnicze źródła efektu ankieterskiego:
(1) cechy ankieterów (wiek, płeć, wykształcenie, rasa itp.), które mogą wpływać na udzielane odpowiedzi poprzez ogólne wrażenie, jakie ankieter wywiera na respondencie, sposób zadawania pytań itp., ale także wyobrażenia respondenta o tym, jakie odpowiedzi będą przez ankietera preferowane (...);
(2) opinie ankieterów, które mogą wpływać bądź na odpowiedzi respondentów(...), bądź też na sposób ich zapisu (zwłaszcza interpretacje niejasnych odpowiedzi);
(3) oczekiwania ankieterów dotyczące spójności odpowiedzi respondentów, związane z ich cechami społeczno-demograficznymi oraz wyobrażenia o poglądach respondentów."