BIWALENCJA

Może jej, lecz nie musi, towarzyszyć podwójna identyfikacja narodowa (...) Biwalencja może być uznana za odpowiedź na wyzwania końca XX wieku - korzystną społecznie i indywidualnie. Wyzwala z partykularyzmu niezgodnego z tendencjami epoki. Stanowi krok w kierunku uniwersalizacji, ale nie pełnego, utopijnego, abstrakcyjnego uniwersalizmu; rozwiązuje wiele indywidualnych ludzkich problemów. Nie jest ona porzuceniem związku ze wspólnotą narodu, lecz - przeciwnie - możliwością rozszerzenia tego typu związków. 

Autor(ka) wpisu: Anna Grabowska
Rodzaj słownika: Słownik Antropologii i Socjologii Kultury
Źródło definicji (papierowe): Antonina Kłoskowska, Kultury narodowe u korzeni, Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 2012, s.424.
Sprawdź pozostałe wpisy w innych słownikach:
Data aktualizacji: piątek, 11 Lipiec, 2014 - 14:55