Op-art - sztuka wizualna, wizualizm, rodzaj sztuki abstrakcyjnej wykorzystującej w swej praktyce zjawiska optyczne. Wywodzi się z rygorystycznej abstrakcji geometrycznej oraz doświadczeń wynikających z analizy właściwości światła i barw. Głównym punktem zainteresowania op-artu są złudzenia optyczne, falowanie, migotanie, pulsowanie płaszczyzn i układów kompozycyjnych, związane z fizjologicznymi właściwościami oka ludzkiego. Prekursorskie w stosunku do op-artu były doświadczenia Bauhausu (Johannesa Ittena, Josefa Albersa) oraz futurystów ( Giacomo Balla). Za głównych reprezentantów op-artu uchodzą: Victor Vasarely, Briget Riley, i Richard Anuszkiewicz. Termin op-art został szeroko upowszechniony od czasu wystawy „The Responsive Eye” zorganizowanej w 1965 roku, w Museum of Modern Art w Nowym Jorku. W Polsce z op-artem zwiazana jest twórczość m.in. Jana Ziemskiego i Jana Chwałczyka. <skrót ang. Optical art „sztuka optyczna”>.
(drobne zmiany red. i dodanie imion - BF)