HIPERREALIZM

Hiperrealizm [grecko-łacińskie], realizm fotograficzny, superrealizm, sztuki plastyczne. Kierunek w sztuce powstały pod koniec lat 60. XX wieku; termin hiperrealizm zastosował po raz pierwszy krytyk francuski Daniel Abadie w odniesieniu do grupy artystów amerykańskich, odtwarzających na płótnach fotografię; dla hiperrealistów równie ważne jak to, co się widzi, jest to, jak się widzi; fotografia obrazuje widzenie; odtworzony na płótnie obraz widzenia staje się obrazem obrazu, iluzją iluzji; główni przedstawiciele hiperrealizmu są m.in. Howard Kanovitz, Don Eddy, John De Andrea, Gerhard Richer; w Polsce głównie Ewa Kuryluk, Łukasz Korolkiewicz. 

 (drobne zmiany red. - AG)

Autor(ka) wpisu: Anna Grabowska
Rodzaj słownika: Słownik Terminów Encyklopedycznych
Źródło definicji (papierowe): Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Nowa encyklopedia powszechna PWN Tom 2, Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 1998, s.757.
Sprawdź pozostałe wpisy w innych słownikach:
Data aktualizacji: poniedziałek, 24 luty, 2014 - 13:46