DEONTOLOGIA

Deontologia <gr. tó deon = powinność + logos = słowo, nauka> (…)

1. et. Zbiór podstawowych norm i reguł moralnych obowiązujących w danej dziedzinie życia; w szczególności termin ten zwykło się odnosić do etyki zawodowej w poszczególnych zawodach, np. lekarskim (deontologia medyczna) czy prawniczym, określając powinności wynikające ze statutu danego zawodu lub z przyjętych w nim zwyczajów i włączając w ramy jego kodeksu ogólne normy moralne.

2. et. Termin zaproponowany przez Jeremy'ego Benthama na oznaczenie nauki o moralności; dziś rzadko kiedy przez deontologię rozumie się ogólną naukę o moralności. Terminu tego używa się raczej na oznaczenie jednego z działów etyki poświęconego filozofii moralności, a obejmującego naukę o powinnościach i imperatywie (prawie) moralnym lub — w potocznym jego użyciu — o dyscyplinie zawodowej; w tym znaczeniu deontologia stanowi część składową każdego uniwersalnego systemu filozoficzno-etycznego. Niektórzy filozofowie (głównie Immanuel Kant, także William D. Ross i Harold A. Prichard) twierdzą, że pojęcia imperatywu i słuszności są pierwotniejsze od  pojęć dobra i wartości; etykę opartą na takim poglądzie zwykło się nazywać e t y k ą  d e o n t o l o g i c z n ą.

Autor(ka) wpisu: Anastazja Dwulit
Rodzaj słownika: Słownik Terminów Encyklopedycznych
Źródło definicji (papierowe): Antoni Podsiad, Słownik terminów i pojęć filozoficznych, Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 2000, s.170.
Sprawdź pozostałe wpisy w innych słownikach:
Data aktualizacji: poniedziałek, 13 Styczeń, 2014 - 20:48