1) określenie stylu muzycznego opartego na śpiewie wielogłosowym bez towarzystwa instrumentów, którego rozkwit przypadł na wiek XVI (…) Styl ten powstał na gruncie muzyki kościelnej, stąd nazwa. Pojęcie stylu a cappella jest wytworem teorii I połowy XVII wieku; o ścisłym stylu a cappella mówiło się wówczas w przeciwstawieniu do stylu concertato wczesnego baroku (…); praktyka wykonawcza renesansu dopuszczała udział instrumentów w wykonaniu kompozycji wokalnych religijnych i świeckich;
2) ogólny termin [dotyczący - BF] wykonania oznaczający realizację utworu chóralnego bez udziału instrumentów.