PAINTBALL

Paintball – rodzaj gry zespołowej, polegającej na prowadzeniu pozorowanej walki przy użyciu markerów, urządzeń zbliżonych kształtem i zasadą działania do broni pneumatycznej, które za pomocą sprężonego powietrza lub dwutlenku węgla wyrzucają kulki wypełnione farbą na bazie żelatyny spożywczej. Trafienie przeciwnika, podczas którego kulka rozbija się, pozostawiając kolorowy ślad (nazywany przez graczy splatem) na ciele, masce bądź markerze zawodnika, powoduje jego eliminację z gry. (...) Sprzęt do paintballa pojawił się w USA już w latach 50. XX w. i był wykorzystywany przez służby leśne do znaczenia drzew z odległości, jak również w rolnictwie do znaczenia bydła. Dopiero w maju 1981 trzej przyjaciele z Hampshire: Bob Gurnsey, Hayes Noel, Charles Gaines wpadli na pomysł bezkrwawej rozgrywki, wykorzystując markery służące do znakowania bydła, w celach rozrywkowych. 27 czerwca 1981 rozegrano pierwszą grę: 12 zawodników zabawiło się w "capture the flag". Zwycięzca nie oddał ani jednego strzału. Zabawa nabrała rozgłosu (między innymi dzięki nagłośnieniu przez media), spodobała się i ruszyła w świat. Początkowo paintball określano mianem Survival, ale dość szybko nazwa ta ustąpiła obecnej[1]. Od tego czasu nastąpił szybki rozwój paintballa na całym świecie, pojawili się wytwórcy odpowiedniego wyposażenia dla grających, ustalono zasady i wymogi bezpieczeństwa. Początkowo zabawa grup pojedynczych entuzjastów, często o zainteresowaniach myśliwskich lub militarystycznych, przekształciła się w sport dostępny dla większości osób. więcej