Evidentia (lub demonstratio, z łac. wydobywać na jaw) - jest figurą retoryczną, będącą rodzajem opisu, którego celem jest jak najbardziej szczegółowe, żywe i barwne przedstawienie rzeczywistości. Evidentia powstaje poprzez nagromadzenie następujących figur i środkow stylistycznych: enumeracji, apostrof, dialogizmów, subiectio, sermocinatio, similitudo oraz zmiany perspektywy czasowej opisu (użycie czasu teraźniejszego zamiast przeszłego, aby uczynić treść „bliższą" czytelnikowi). W literaturze nowożytnej evidentia była szczególnie powszechna w epoce Pozytywizmu.
Stan na 16.12.2013 r.