Komuna była wspólnotą mieszczan toczących w XI-XIII wieku walkę o uniezależnienie się od władzy feudałów. Po zdobyciu praw miejskich komuny obejmowały władzę samorządową w mieście.
W drugiej połowie lat sześćdziesiątych XX w. komunami zaczęto nazywać miejsca zamieszkiwane przez niezwiązanych ze sobą ludzi, popularne wśród hippisów. Choć komuny różnią się między sobą, by zostać zaliczoną do tej kategorii wspólnota musi cechować się[1]:
- egalitaryzmem
- brakiem biurokracji
- przywiązaniem emocjonalnym członków do całej wspólnoty (zastępującej rodzinę)
- wspólnym budżetem
- wspólnym podejmowaniem decyzji.
(drobne zmiany red. - K. R-S)