Anafora (także epanafora, gr. anaphorá - "podniesienie") – figura retoryczna polegająca na celowym powtórzeniu tego samego słowa na początku kolejnych segmentów wypowiedzi. W prozie może polegać na powtarzaniu zdań lub zwrotów. Stosowana jest w poezji i oratorstwie w celach pragmatycznych, nadając tekstom rytmiczny i/lub doniosły styl. Przykład:
Szybko, zbudź się, szybko, wstawaj.
Szybko, szybko, stygnie kawa!
Szybko, zęby myj i ręce! (...) (DanutaWawiłow – "Szybko")
Za anaforę uważa się również powtórzenia domyślne, implikowane w tekście np. poprzez zaimki wskazujące: „Krzyk moich dzieci, i ten braci i sióstr i przyjaciół“.
Stan na 11.12. 2013 r.