MIT

"Mit opowiada jakąś historię sakralną, to znaczy prawydarzenie, które dokonało się na początku czasu, ab initio. A opowiadanie o sprawach sakralnych jest równoznaczne z objawianiem tajemnicy, gdyż  postacie mitu nie są istotami ludzkimi: są to bogowie albo bohaterowie kulturowi i dlatego właśnie ich czyny stanowią tajemnicę, misteria; człowiek nie mógłby ich znać, gdyby nie zostały mu objawione. Mit jest więc opowieścią o tym, co się stało in illo tempore, opowieścią o tym, co bogowie albo istoty ludzkie uczyniły na początku czasu; <powiedzieć mit> to znaczy obwieścić to, co stało się ab origine. Raz opowiedziany, to jest objawiony, mit staje się prawdą apodyktyczną: stanowi prawdę absolutną. (...) Jest to więc zawsze opowieść o dziele stworzenia: opowiada się o tym, jak coś zaczęło być. Dlatego właśnie mit wiąże się z ontologią (...)".

Autor(ka) wpisu: Barbara Fatyga
Rodzaj słownika: Słownik Antropologii i Socjologii Kultury
Źródło definicji (papierowe): Mircea Eliade, Sacrum, mit, historia. Wybór esejów, Warszawa: PIW, tłum. Anna Tatarkiewicz, 1974, ss.86-113.
Sprawdź pozostałe wpisy w innych słownikach:
Data aktualizacji: sobota, 27 Kwiecień, 2019 - 18:27