1) Właściwość danych, wynikająca zazwyczaj z uregulowań prawnych, zapobiegająca ich nieuprawnionemu ujawnieniu.
2) Dla dobra interesów publicznych i prywatnych GUS jest zobowiązany do zachowania tajemnicy statystycznej, co gwarantuje Ustawa o statystyce publicznej z dnia 29 czerwca 1995 r. (Dz. U. Nr 88, poz. 439 z późn. zm.), a dane zbierane i gromadzone przez statystykę publiczną podlegają szczególnej ochronie o czym mówi art. 10 ustawy:
Zbierane i gromadzone w badaniach statystycznych statystyki publicznej dane indywidualne i dane osobowe są poufne i podlegają szczególnej ochronie; dane te mogą być wykorzystywane wyłącznie do opracowań, zestawień i analiz statystycznych oraz do tworzenia przez służby statystyki publicznej operatu do badań statystycznych prowadzonych przez te służby; udostępnianie lub wykorzystywanie danych indywidualnych i danych osobowych dla innych niż podane celów jest zabronione (tajemnica statystyczna).
We wszystkich badaniach prowadzonych przez GUS obowiązuje bezwzględnie przestrzegana zasada prawnego zapewnienia tajemnicy statystycznej. Oznacza to, że zebrane w trakcie badań informacje o gospodarstwie domowym i jego członkach nie mogą być i nie będą wykorzystywane do innych celów niż statystyczne. W pełni zagwarantowana jest więc poufność informacji.
Ankieterzy statystyczni, podobnie jak wszyscy pracownicy statystyki publicznej, zobowiązani są przyrzeczeniem do zachowania tajemnicy statystycznej.
Dane jednostkowe uzyskane od respondenta dostępne są jedynie pracownikom statystyki publicznej w celu dokonania zestawień, opracowań i analiz. Udostępnianie innym odbiorcom i publikowanie możliwe jest dopiero po ich zagregowaniu, czyli pogrupowaniu według określonych kategorii, np.: według grup społeczno-zawodowych (emeryci, pracujący) lub danego przekroju terytorialnego (powiaty, województwa) i usunięciu cech identyfikacyjnych.
Stan na 5.12.2013 r.