wartość towaru, wartość użytkowa, wartość wymienna, ekon.:
1) suma użyteczności z konsumpcji danego dobra;
2) ilość innych dóbr, którą można uzyskać w zamian za dane dobro; jeżeli innym dobrem jest pieniądz, wtedy wartość wymienna jest ceną tego dobra.
Kategoria wartości towaru zawsze budziła kontrowersje wśród ekonomistów — nie tylko natury naukowej, lecz również politycznej i ideologicznej. Część tych kontrowersji dotyczyła pochodzenia wartości towaru. Fizjokraci za jedyną działalność wartościotwórczą uznawali rolnictwo. Klasycy wskazywali na 3 czynniki wartościotwórcze: ziemię, kapitał, pracę. Marksiści za czynnik wartościotwórczy uważali jedynie pracę bezpośrednio produkcyjną. Twórcy z kręgu ekonomii niekonwencjonalnej uznają za czynniki wartościotwórcze energię i informację. Współcześnie dominują poglądy klasyków, przy czym poszczególni autorzy dodają do tych czynników jeszcze wiedzę, organizację lub przedsiębiorczość. Przedmiotem kolejnych kontrowersji wokół problemu wartości towaru były możliwości jej oceny (pomiaru). Według klasyków i kontynuatorów ich myśli wartość towaru można mierzyć tylko ex post, po dokonaniu transakcji kupna-sprzedaży. Natomiast marksiści uważali, że jest możliwe jej mierzenie ex ante, przed transakcją, dzięki centralnemu planowaniu. Współcześnie uznaje się, że ceny określane przez relacje popytu i podaży oscylują wokół wartości towaru. więcej