rating [rẹıtıŋ; ang., ‘oszacowanie’], ekon. syntetyczny wskaźnik, określający stopień zaufania do danego podmiotu gospodarczego;
w wąskim rozumieniu ocena wiarygodności kredytowej podmiotu gospodarczego (przedsiębiorstwa, banku, państwa); wyniki ratingu są oznaczane symbolami literowymi: A, B, C oraz dodatkowo znakami + i −, gdzie potrojony symbol AAA oznacza najwyższą ocenę, która może być wzmocniona znakiem +, albo osłabiona znakiem −; C oznacza ocenę najniższą; rating dokonują i ogłaszają go wyspecjalizowane instytucje nazywane agencjami ratingowymi; najbardziej znane z nich to: Capital Intelligence, Fitch Ratings, Moody’s Investors Service; w szerszym rozumieniu, zbliżonym do polskiego słowa „klasyfikacja”, ratingiem nazywa się również oceny nadzoru korporacyjnego, funduszy inwestycyjnych, usług bankowych i inne szacunki, uszeregowane zazwyczaj od najlepszego do najgorszego podmiotu. więcej