FOLKLOR

Wg Romana Jakobsona i Piotra Bogatyriewa (1929): " W folklorze stosunek między utworem a jego obiektywizacją, czyli tak zwanymi wariantami przy wygłaszaniu przez różne osoby, jest zupełnie analogiczny do stosunku pomiędzy langue a parole. Podobnie jak langue, utwór ludowy jest pozaosobowy i istnieje tylko potencjalnie, jest tylko kompleksem określonych norm i impulsów, kanwą aktualnej tradycji, którą recytujący ożywiają ozdobnikami indywidualnej twórczości tak samo, jak twórcy parole ożywiają langue."