Wg Alicji Kuczyńskiej (1983): "Człowiek używa własnego ciała jako podstawowego środka wyrazu; podobnie zachowują się zwierzęta. (...) Przede wszystkim w odniesieniu do człowieka cielesność nie może być rozumiana zbyt wąsko. (...) Ponadto człowiek może posługiwać się również specyficznymi zastępczymi formami ekspresji, które nazywam tutaj <drugim ciałem> w odróżnieniu od pierwszego, właściwego, danego nam przez naturę. Należą tu: ubiór, otoczenie architektoniczne, plastyczne, wnętrza mieszkalne, rzeczy codziennego użytku, przedmioty zbytku, kombinacje gestów i zachowań, maniery i poglądy. Każdy z tych przedmiotów, poglądów, zachowań może funkcjonować co najmniej dwoiście. Po pierwsze, pełni swoje właściwe zadania, realizuje potrzeby, jakie spowodowały jego wyprodukowanie, powołały go do istnienia. (...) Po drugie, każdy z tych przedmiotów może pełnić funkcje dodatkowe, czasem zupełnie odbiegające od swego pierwotnego, utylitarnego przeznaczenia. Są to niejako nadbudowane nad tymi pierwszymi funkcje wtórne, <metaforyczne>."
CIELESNOŚĆ
Autor(ka) wpisu: Barbara Fatyga
Rodzaj słownika: Słownik Antropologii i Socjologii Kultury
Źródło definicji (papierowe): Alicja Kuczyńska, Wzory modne w życiu codziennym, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1983, ss. 7 - 8.
Podobne terminy (linki wewnętrzne): CIAŁO
Sprawdź pozostałe wpisy w innych słownikach:
Data aktualizacji: niedziela, 3 Grudzień, 2017 - 20:18