Wg Antoniny Kłoskowskiej - pojęcie szersze od wychowania, bo obejmujace "(...) oprócz zamierzonych wpływów wyspecjalizowanych instytucji, grup i osób, działania niezamierzone, oddziaływania urządzeń i instytucji pozornie nie mających związku z procesem kształtowania jednostki, działania społeczne, jak również wpływ materialnego aparatu kultury. Socjalizacja nie kończy się w dzieciństwie, a obejmuje jako akulturacja dorosłość, gdy emigrant wchodzi w obcą kulturę etniczną; w węższym rozumieniu socjalizujemy się wchodząc do nowego środowiska".
Wg Williama I. Thomasa to proces rozwijania przez jednostkę zdolności do świadomej adaptacji.
Wg Clyde`a Kluckhona i Henry`ego A. Murraya to proces, w którym jednostka staje się "zdolna do nawiązywania zadowalających stosunków interpersonalnych w obrębie legalnego i konwencjonalnego modelu społeczeństwa."
Wg Tarzycjusza Bulińskiego to "uczenie i uczenie się kultury, które, choć odbywa się w sposób świadomy lub (...) nawykowy, to jednak nikt nie czyni go przedmiotem refleksji. Dzieli się ona na dwa typy:
pierwotną - relizującą się w rodzinie jako proces przyswajania sobie przez dziecko kultury i proces uspołecznienia;
wtórną - jako proces wchodzenia dorosłej jednostki w nieznany jej sektor społeczeństwa."