KULTURA ARCHEOLOGICZNA

Zbiór zbadanych, podobnych do siebie zespołów źródeł archeologicznych umożliwiający rekonstrukcję zdarzeń bytowania, sporządzenie inwentarza powszechnie używanych wytworów i określenie umiejętności grupy ludzkiej zasiedlającej określony obszar w możliwym do oznaczenia czasie. Kultury archeologiczne są podstawowymi jednostkami podziałów archeologicznych, za pomocą których bada się pradzieje grup ludzkich. Dzieli się je na fazy rozwojowe i grupy lokalne, czasami łączy się kilka kultur w krąg kulturowy danego środowiska geograficznego. W miejsce terminu „kultura archeologiczna” stosuje się także określenie technokompleks lub cykl kulturowy. Nazwę kultury archeologicznej nadaje się od miejscowości lub regionu, w której po raz pierwszy odkryto charakterystyczny dla niej zespół źródeł archeologicznych, np. kultura rzucewska, kultura łużycka, lub ze względu na formę wytworu (czasami ornamentu) typowego dla tej kultury, np. kultura amfor kulistych, kultura ceramiki sznurowej.