"Fundamentalizm epistemologiczny objawiał się (i objawia nadal - przyp. BF) zarówno w kartezjańskiej wierze w istnienie samoprzejrzystego podmiotu, wolnego od wszelkich wpływów społecznych czy kulturowych, którego wgląd w samego siebie dostarczać miał pewnej jakoby podstawy wszelkiemu poznaniu, jak i typowej dla empirystów wierze w istnienie gotowych, źródłowo danych doświadczeń zmysłowych, które tworząc fundament wszelkiej wiedzy, mogą stanowić dobry punkt wyjścia dla budowy gmachu pewnej wiedzy; zarówno w charakterystycznej dla fenomenologii pewności co do istnienia naocznych danych świadomości uzyskiwanych dzięki aktowi epoche oraz redukcji transcendentalnej, jak i w neopozytywistycznej doktrynie zdań protokolarnych jako relacji z doświadczenia".
FUNDAMENTALIZM EPISTEMOLOGICZNY
Nazwa definicji:
FUNDAMENLIZM EPISTEMOLOGICZNY
Treść wpisu:
Rodzaj słownika:
Słownik Teorii i Metodologii Badań Kultury
Źródło definicji (papierowe):
Andrzej Szahaj, Zniewalająca moc kultury,Toruń: Wyd. UMK, 2004, s.15.
Dodane przez:
Węzeł centralny