1) Homoioteleuton (gr. homoióteleuton, pol. podobieństwo zakończeń) – figura retoryczna, uwypuklająca identyczne lub podobne końcówki gramatyczne tak samo odmieniających się części mowy (dwóch czasowników, dwóch rzeczowników, rzeczownika i określającego go przymiotnika itp.), które zamykają dwie lub więcej następujących po sobie wypowiedzi. Homoioteleuton wprowadza do tekstu rym będący wynikiem konsekwencji gramatycznej. Przykład z języka hiszpańskiego:
"No es crimen fallado más grave que la fornicación, digna de traer al hombre a perdición." (Arcipreste de Talavera, Corbacho).
2) Homoioteleuton to również błąd popełniany przez kopistów przepisujących tekst, gdy pisarz pomija określoną frazę na skutek skupienia wzroku na jednym słowie w tekście i przeskoczeniu wzroku na ten sam lub podobny wyraz znajdujący się nieco dalej.
Stan na 11.12.2013 r.