Wg Słownika terminologicznego sztuk pięknych: "pierwotnie nazwa świątyni chrześcijańskiej w języku starosłowiańskim; w Polsce od końca XV wieku określenie świątyni obrządku wschodniego: kościoła prawosławnego i grecko-katolickiego (unickiego). W architekturze cerkiewnej istnieje wypracowany przez wieki kanon, który przy wszystkich różnicach lokalnych, historycznych i zmianie stylów architektonicznych powinien odpowiadać specyficznym potrzebom świątyni." 

Cerkiew (z gr. kyriaké – należąca do Pana, w uzupełnieniu do eklezja – zgromadzenie, później świątynia, kościół) – budynek przeznaczony do sprawowania nabożeństw w cerkwi prawosławnej lub unickiej (greckokatolickiej). Jest przestrzenią sakralną dla celebracji Boskiej Liturgii. Prawosławni oraz grekokatolicy wierzą, iż jest ona miejscem szczególnego przebywania samego Boga. więcej