[łac.] odmiana rymu niedokładnego, polegająca na współbrzmieniu tylko samogłosek, począwszy od akcentowanej w wyrazie, np. żłobu//zmroku (Julian Przyboś). Jest charakterystyczny dla średniowiecznej poezji francuskiej i hiszpańskiej, często stosowany we współczesnym wierszu wolnym.
ASONANS
Wpisy terminu w różnych słownikach wraz z komentarzami.
Słownik Terminów Encyklopedycznych - zawartość - opis hasła ASONANS
Źródło definicji (papierowe): Nowa Encyklopedia Powszechna PWN, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1995, s. 246.
Hasło wprowadził(a): Konrad Sośnicki