Firma – w ujęciu polskiego języka prawnego oznaczenie przedsiębiorcy zdefiniowane w Kodeksie cywilnym. (...) Słowo to prawdopodobnie przyjęło się w Polsce za pośrednictwem francuskiego firme, wywodzącego się od włoskiego firma, pierwotnie oznaczającego potwierdzenie umowy podpisem[1]. W języku potocznym i często w teorii ekonomii (np. w mikroekonomii), zwłaszcza w publikacjach autorów obcojęzycznych tłumaczonych na język polski, pojęcie firma jest synonimiczne z pojęciem przedsiębiorstwo. Z prawnego punktu widzenia takie utożsamienie jest jednak błędne. (...) Zgodnie z definicją legalną zawartą w Kodeksie cywilnym[2] firmą jest imię i nazwisko osoby fizycznej oraz nazwa osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej. Kodeks cywilny w artykułach od 432 do 4310 zawiera podstawowe informacje dotyczące firm. Wyrażają się one w kilku zasadach:

działanie pod firmą

Przedsiębiorca musi działać pod firmą – np. na umowach, innych dokumentach lub w jakichkolwiek innych formach komunikacji podmiotu z otoczeniem (np. w ofertach, reklamach, ogłoszeniach itp.), powinna widnieć pełna firma. Kodeks cywilny pozwala, aby to był skrót firmy i oznaczenie formy prawnej – również skrótowe.

ujawnianie firmy w rejestrze

Firmę przedsiębiorcy ujawnia się we właściwym rejestrze – oznacza to, że firma jest jawna, tzn. każdy może ją poznać. Dzięki temu, osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą i przedsiębiorstwa nie są anonimowe. Można je odnaleźć w rejestrze, jeżeli będzie potrzebował tego np. organ administracji państwowej lub wierzyciel.

W Polsce funkcjonują dwa rejestry:

• Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej – dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą,
• Krajowy Rejestr Sądowy – dla osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej.

firma musi się odróżniać

Na tym samym rynku (w ujęciu przedmiotu obrotu i obszaru działalności – np. rynku sklepików spożywczych w określonym mieście czy rynku usług poczty elektronicznej) nie mogą istnieć dwie podobne firmy. Przykładem potwierdzającym to, jak ważne jest odróżnianie firm, może być odmowa zarejestrowania w Niemczech marki Gmail należącej do spółki Google, ponieważ dwa lata przed amerykanami nazwę G-mail w dobrej wierze zarejestrował już niemiecki przedsiębiorca[3]. więcej