Wg Słownika socjologicznego (1997): "Stanowisko metodologiczne w socjologii i historii postulujące spojrzenie na badane wartości, zjawiska, normy i systemy społeczne z punktu widzenia kultury określonego społeczeństwa (grupy społecznej), w której obrębie występują, nie zaś z punktu widzenia kultury badacza; skrajna postać relatywizmu kulturowego zakłada ponadto niemożność sformułowania ogólnych praw rozwoju kulturowego społeczeństw. "

Wg  Słownika Socjologii i Nauk Społecznych  (2004/1998): "relatywiści kulturowi twierdzą, że pojęcia powstają w powiązaniu z warunkami społecznymi, a więc różnią się w zależności od kultury. Dotyczy to spraw podstawowych, jak orzekanie o tym, co jest prawdziwe, moralnie słuszne, co konstytuuje wiedzę czy nawet rzeczywistość jako taką. (...) Peter Winch dowodzi, że nasze poczucie rzeczywistości jest konstruktem społecznym opartym na dyskursie dominującym w społeczeństwie. Relatywiści kulturowi odrzucają więc racjonalistyczne (...) i uniwersalne przesłanki wielkich teorii, takich jak → funkcjonalizm,→ marksizm czy→ psychoanaliza freudowska. Relatywizm kulturowy nawiązuje do twórczości  i dorobku filozofów języka: Ludwika Wittgensteina, Williama V.O.Quine'a, Benjamina Whorfa i Edwarda Sapira. Twórcy ci utrzymywali, że jeśli → język konstruuje świat, to rzeczywistość nie istnieje niezależnie, lecz kształtują ją kategorie kulturowe i lingwistyczne. (...) Tym samym więc → etnografia staje się procesem odkrywania znaczeń, za pomocą których ludzie konstruują rzeczywistość oraz przekładaniem tej wiedzy na kategorie dyskursu swoiste dla społeczeństwa badacza. (...)".