Enkulturacja – proces wrastania w kulturę danego społeczeństwa, sprawiający, że jednostka staje się integralnym członkiem tego społeczeństwa i nosicielem jego kultury; enkulturacja przebiega w toku biologicznego dojrzewania jednostki w obrębie różnych grup społecznych i przy udziale różnych instytucji społecznych; enkulturacja jest mechanizmem transmisji kultury, w której obrębie dokonuje się przekaz dziedzictwa kulturowego; łączy się z wychowaniem, nauczaniem, towarzyszy jej socjalizacja jednostki.

Tarzycjusz Buliński, Melville Herskovits (2002, 1956): "Enkulturacja - miano to rezerwuję do łącznego określania socjalizacji i wychowania. Wyrażenia synonimiczne to <wdrażanie do uczestnictwa w kulturze>, <wdrażanie w kulturę> oraz <wprowadzanie w kulturę>. Termin enkulturacja nie jest nowy. Został ukuty przez Ernesta A. Haggarda, natomiast do antropologicznej literatury wprowadził go Melville Herskovits, wedle którego stanowią ją <te aspekty doświadczenia uczenia się, które wyodrębniają człowieka spośród innych stworzeń, a za pomocą których osiąga on, zarówno w początkowym, jak i późniejszym okresie życia, kompetencję w swojej kulturze.> [Melville Herskovits, Man and His Works, New York, 1956, s.39 (...)]. Odnosi się więc ona u niego do całego życia jednostki."