Jeden z podstawowych stylów w wokalno-instrumentalnej muzyce rozrywkowej, wywodzący się z pieśni ludowej narodu amerykańskiego, początkowo jako styl wykonawczy i ruch popularyzowania tradycyjnego repertuaru, później (od lat 60. XX w.) również gatunek nowych ballad, protest songów, piosenek oraz utworów poezji śpiewanej.

Muzyka folkowa – gatunek muzyki popularnej wywodzący się z muzyki ludowej. Często muzyka folkowa jest określana jako europejska muzyka ludowa. (...) Po raz pierwszy termin "muzyka folkowa" został użyty przez Johna Lomaxa i jego definicja określała muzykę folkową jako ustnie przekazywaną muzykę jakiejś społeczności. W tym znaczeniu folk mógł być ograniczony kilkoma niepisanymi regułami: musiał sprawiać wrażenie autentyczności, musiał dotyczyć pewnej społeczności czy nawet społeczeństwa oraz musiał być antykomercyjny (reguła pierwsza i trzecia wykluczyły więc w większości muzykę country). (...) W angielskiej terminologii (ang. folk music) jest to najogólniej pojęta muzyka ludowa. Do języka polskiego ten termin przedostał się wraz ze wzrostem popularności amerykańskiej jej odmiany, w szczególności bardziej popularnych stylów, włączając w to folk rock. Z czasem termin ten został rozciągnięty na style współczesnej muzyki popularnej, będące mieszanką rocka i muzyki ludowej, niezależnie od kultury jej pochodzenia.

Różnice między trzema pokrewnymi stylami – muzyką folk, muzyką ludową i muzyką świata – najogólniej rzecz biorąc polegają na tym, że:

• zamierzeniem współczesnej muzyki ludowej jest możliwie jak najwierniejsze (to się jednak często nie udaje) odtworzenie oryginalnego wzorca;
• muzyka folk czerpiąc inspiracje z muzyki ludowej, wykonując ją, stosuje środki współczesnej muzyki popularnej, głównie rocka;
• muzyka świata natomiast czerpiąc inspiracje z tych samych źródeł mieści się w nurtach muzyki współczesnej, awangardowej i - rzadziej - jazzu. (...)

Folk tradycyjny grany był na różnych, na ogół łatwo dostępnych instrumentach, takich jak: gitara, bandżo, flet prosty, instrumenty perkusyjne; rzadziej skrzypce czy akordeon. Spełniając funkcję muzyki tanecznej, folk mógł być instrumentalny, lecz zwykle towarzyszył mu śpiew. Na ogół nie techniczny, a często nosowy. Poszczególne piosenki folk różniły się od siebie tak w formie jak i w treści. Mogły być skoczne, jeśli towarzyszyły tańcu, rubaszne - w przypadku piosenki biesiadnej lub melancholijne i balladowe - jeśli mówiły o problemach codziennego życia. więcej

(drobne zmiany red. - A.O-Ł)

Stan na 05.12.2013 r.