Fenomenologia [to] opisowe badanie zespołu zjawisk. Termin „fenomenologia" oznacza dzisiaj system → Edmunda Husserla i cały prąd myślowy nawiązujący, jeśli nie do aparatu pojęciowego, to przynajmniej do metody Husserla. Fenomenologia jest krytyką klasycznej metafizyki, a jej zasadniczym celem powrót do konkretu. Husserl, będąc z wykształcenia matematykiem, pojmuje ten powrót do konkretu jako zwrot w stronę pierwotnej intuicji rzeczy i idei. Wyjaśnia to przykładem zaczerpniętym z matematyki: o ile można sobie intuicyjnie wyobrazić trzy czy cztery przedmioty, o tyle nie można sobie wyobrazić ich tysiąca — można jedynie o nich „myśleć". W ten sposób rozróżnia dwa przeciwstawne rodzaje „intencjonalności", czyli relacji do tego, co jest dane: postrzeganie rzeczywiste, które jest pierwotne, i myśl, która jedynie dąży do ogarnięcia przedmiotu w sposób „intencjonalnie pusty". Rozwijając tego typu rozróżnienie na intuicję pierwotną i myśl, intencjonalność pełną i pustą, fenomenolodzy współcześni przejmują: 1. zawartość doktryny Husserla — w tym wypadku w rzeczywistym postrzeganiu poszukują punktu zbieżności między umysłem a rzeczywistością, czegoś ,,poza realizmem i idealizmem" (Maurice Merleau-Ponty, Alphonse De Waelhens); albo 2. jego metodę — stosując zasadę analizy intuicji do nie rozwijanej przez Husserla dziedziny „poznawania innych ludzi", albo też 3. usiłują metafizycznie uzasadnić samą zasadę analizy fenomenów, czyli zjawisk (Eugen Fink). (…)
FENOMENOLOGIA
Nazwa definicji:
FENOMENOLOGIA
Treść wpisu:
Rodzaj słownika:
Słownik Terminów Encyklopedycznych
Źródło definicji (papierowe):
Didier Julia, Słownik filozofii, tłum. Krzysztof Jarosz, Katowice: Wyd. Książnica, 1998, ss.115-116.
Podobne (linki wewnętrzne):
Dodane przez:
Węzeł centralny