PSYCHOTECHNIKA

Nazwa definicji: 
PSYCHOTECHNIKA
Treść wpisu: 

1) Psychotechnika, dział psychologii stosowanej, zajmujący się zagadnieniami analizy pracy, przystosowaniem człowieka do pracy przy maszynach, poradnictwem zawodowym (zwłaszcza selekcją zawodową). Psychotechnika powstała na początku XX wieku i w swej klasycznej postaci przetrwała do lat czterdziestych; początkowo opierała się na błędnym założeniu, że każdy człowiek na skutek swej struktury psychofizycznej predestynowany jest do wykonywania prac wymagających określonych, wrodzonych sprawności (...); w okresie międzywojennym psychotechnika wyrządziła wiele szkód społecznych, stając się nierzadko narzędziem dyskryminacji (...).

2) Psychotechnika, termin wprowadzony do psychologii przez Williama Sterna w 1903 na określenie dziedziny psychologii stosowanej niezbędnej do oceny psychologicznej (psychodiagnostyki), której zadaniem jest dostarczenie środków pomocniczych dla psychologii analizy człowieka. Dla  Hugo Münsterberga (1912), który starał się ograniczyć zakres psychotechniki, jest ona „... nauką praktycznego zastosowania psychologii w służbie zadań kulturowych”.

 

Rodzaj słownika: 
Słownik Terminów Encyklopedycznych
Źródło definicji (papierowe): 
1) Włodzimierz Szewczuk (red.), Słownik psychologiczny, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1985, s. 254.
2) J. Krzysztof Lenartowicz, Słownik psychologii architektury, Kraków: Politechnika Krakowska Katedra Architektury Środowiskowej A25 WAPK, 2010, s.101.
Dodane przez: 
Węzeł centralny