Wg Andrzeja Sicińskiego (1976):"Część tylko wzorów praktykowanych wyznaczona jest w danej zbiorowości odpowiednimi normami - nazwijmy te wzory wzorami kulturowymi."
Wg Ewy Nowickiej(1991): "W literaturze antropologicznej pojęcie to występuje w dwóch zupełnie odmiennych znaczeniach, z których tylko jednym będziemy się obecnie zajmować. W znaczeniu tym wzór kulturowy to mniej lub bardziej ustalony w zbiorowości sposób zachowania lub myślenia. W drugim sensie wzór kulturowy (czy, częściej, wzór kultury) to pewien znamienny dla danej zbiorowości układ cech kulturowych; (...). Wzór kulturowy należy rozpatrywać w dwóch aspektach: normatywnym i behawioralnym. W każdym wzorze obecna jest pewna świadomie przyjmowana norma, a także jej behawioralna realizacja. (...) Nie każda norma jest w kulturze realizowana ani też nie każde regularne zachowanie jest wyrażane w postaci jawnej normy. Stąd bierze się podział na wzory postulowane i realizowane. Wzór kulturowy to jednak przede wszystkim norma kulturowa realizowana przynajmniej w pewnej mierze. Wzory różnią się między sobą pod względem częstości (regularności) ich realizowania, stopnia ich obowiązywania i stopnia uświadomienia."