ANTROPOLOGIA TEATRU

Teatrologia porównawcza lub interkulturowa, zajmująca się empirycznym badaniem preekspresywnego zachowania się (wł. comportamento pre-espressivo, ang. pre-expressive behaviour) aktora/ki i/lub tancerza/rki w sytuacji zorganizowanego przedstawienia (wł. rappresentazione organizzata, ang. organized performance), praktykowanego w różnych kulturach teatralnych. (...) Temin antropologia teatru wprowadził Eugenio Barba w angielskiej nazwie International School of Theatre Anthropology w 1979 r. Badania antropologii teatru skupiają się w szczególności na pozacodziennych technikach ciała (ang. extra-daily body technique), którymi rządzą określone powracające zasady. Techniki te są odmienne od codziennych, gdyż przez naruszenie zwykłej równowagi ciała pozwalają osiągnąć równowagę „zbytkowną”, uwypuklają przeciwieństwa rządzące dynamiką ruchów, prowadzą do zastosowania niekoherentnej koherencji. Razem skutkują pozacodzienną jakością energii, która sprawia, że ciało staje się „zdecydowane” – dzięki temu sceniczny bíos aktora/ki i / lub tancerza/rki potrafi przyciągnąć uwagę widza. Antropologia teatru nie jest – tak jak antropologia widowisk – specyficzną perspektywą antropologii kulturowej/społecznej, gdyż nie zajmuje się badaniem organizacji i funkcjonowania widowisk (kulturowych) jako wyrazu dynamiki życia społeczeństw i komentarza metaspołecznego. Różni się też od antropologii teatralnej (uprawianej przez Jerzego Grotowskiego) jako ogólnej teorii performing arts, za macierzystą i wzorcową dziedzinę działań wykonawczych uznającej rytuał. Pozostając teatrologią stosowaną, jest ona jednocześnie antropologią, ponieważ odsłonięte empirycznie pole preekspresywności definiuje jako wspólne dla wszelkich kultur teatralnych. więcej